Εν απάση σχεδόν τη οθωμανική επικρατεία οι τε Χριστιανοί, Οθωμανοί και Ιουδαίοι ανάμικτοι οικούσι μόνον εν Καστορία. Των τριών μνημονευθέντων φυλών αι συνοικίαι εισί κεχωρισμέναι απ΄αλλήλων και ουδεμία σχέσις μεταξύ των υπήρχεν. Οι Χριστιανοί εκέκτηντο το προνόμιον να σημαίνωσι τα σήμαντρα εις τας εκκλησίας των καθ΄όλον το έτος και δι΄αυτών να ειδο-ποιούνται οι πολίται δια να προσέρχωνται εις τους ναούς, ενώ εις άλλας πόλεις της οθωμανικής επικρατείας είχον τους κράκτας αντί των σημάντρων.
 |
| Με απόχρωση του μπλε οι χριστιανικές συνοικίες, του κίτρινου οι τούρκικες και του κόκκινου οι εβραϊκές.
Από τις παιδικές αναμνήσεις του Παναγιώτης Παπαναούμ (1815-1821) . Αυτοβιογραφία 1876
|
Προς δε ήτον επιτετραμμένον παρά της εξουσίας να τρέφωσιν οι πολίται χοίρους εις τας οικίας των και να περιφέρωνται ούτοι εις τας οδούς της πόλεως ανενοχλήτως.
Τα δύο ταύτα προνόμια απέκτησαν οι Χριστιανοί της Καστορίας εκ του κάτωθεν περιστατικού: Μετά την πτώσιν της Κωνσταντίνου Πόλης αι πλείσται πόλεις της Ρούμελης κατείχοντα εφ΄ικανόν χρόνον υπό των αρχών της πεπτωκυίας αυτοκρατορίας, μεταξύ των οποίων συνηριθμείτο και η πατρίς μου και ως φρούριον επαρουσίαζεν αύτη ουκ ολίγας δυσκολίας εις τους νέους κατακτητάς .
Τα δύο ταύτα προνόμια απέκτησαν οι Χριστιανοί της Καστορίας εκ του κάτωθεν περιστατικού: Μετά την πτώσιν της Κωνσταντίνου Πόλης αι πλείσται πόλεις της Ρούμελης κατείχοντα εφ΄ικανόν χρόνον υπό των αρχών της πεπτωκυίας αυτοκρατορίας, μεταξύ των οποίων συνηριθμείτο και η πατρίς μου και ως φρούριον επαρουσίαζεν αύτη ουκ ολίγας δυσκολίας εις τους νέους κατακτητάς .
Διό, ότε ενεφανίσθη προ των πυλών της ο νέος στρατηγός του σουλτάνου και απήτησε τας κλείδας της πόλεως παρά των αρχών αυτής, τω απήντησαν αύται: «’Άνευ όρων η παράδοσις της πόλεως ήτον αδύνατον να γίνη και απεφασίσθη η υπεράσπισίς της μέχρις εσχάτων». Ο διοικών τον οθωμανικόν στρατόν πασάς εζήτησε να μάθη τους εν λόγω όρους και κατόπιν, κατά την σημασίαν των, να ενεργήση τα περαιτέρω: Λαβών δε γνώσιν αυτών τους παρεδέχθη προθύμως και προυκάλεσε την επικύρωσίν των παρ΄αυτού του σουλτάνου, η οποία μέχρι και της σήμερον διατηρείται. Τουτέστι σημαίνουσι ακωλύτως τα σήμαντρα των εκκλησιών της Καστορίας και οι χοίροι περιφέρονται ελευθέρως εις τας αγυιάς (δρόμους) της. Ιδού οι δύο προταθέντες όροι κατά την παράδοσιν της πόλεως υπό των τότε αρχών αυτής και παραδεκτοί γενόμενοι αμελητί υπό της νέας δυναστείας: Εις τον Άγιον Γεώργιον της Καστορίας εν θολωτοίς κοιλώμασιν, επί της δυτικής πλευράς του ναού, φαίνονται και σήμερον ίχνη ζωγραφιών παριστασών, κατά την παράδοσιν των πολιτών, πρόσωπα αγίων, το αληθές όμως είναι ότι οι άγιοι ούτοι ήσαν οι διαπρέψαντες αυτοκρατορικοί υπάλληλοι της βυζαντινής δυναστείας κατά την παράδοσιν της πόλεως εις τους Οθωμανούς.
* Το λήμμα της Βικιπαίδειας Παναγιώτης Παπαναούμ είναι δικό μου.
* Το λήμμα της Βικιπαίδειας Παναγιώτης Παπαναούμ είναι δικό μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου